GALAKTİKLERİN BİTMEYEN SORUNLARI...

Galaktik ruhlar, ayrıca, 9.çakrası açık olanlar ve hatta 11 insanları dünyasal işleri yapmaktan son derece sıkılabilir.

Bunları son derece anlamsız ve manasız bulabilir hatta bu yüzden enerjileri ne kadar yüksek olsa da aniden depresyona da girmeye meyillidirler.

Çevrelerindekiler de bu duruma hiçbir anlam veremez, bu kadar enerjisi yüksekken ne oldu der ama bu insanlar bitmek bilmeyen bir adaptasyon sorunu çeker. Sanki buraya ait değilmiş gibi, kalabalıklar içinde kendilerini yine de yalnız hissederler.

Oysa çevresi arkadaş kaynamaktadır çünkü cana yakın ve eğlenceli de insanlardır. Ama yine de ne yapsalar onları tatmin etmeyen bir şeyler vardır içlerinde. Kimi zaman kimsenin olmadığı gibi enerjik ama bazen de evrende kaybolmuş gibi huzursuz olurlar.

Anlam ihtiyaçları vardır. Hatta bu yüzden kendilerine de kızarlar çünkü herkes çok küçük şeylerle mutlu olurken ben neden olamıyorum diye kendilerini suçladıkları olur.

Alt çakralarda dünyaya bağları az olduğundan sorunlar olur. Bağsız ve köksüzdürler. Aşkta ve her şeyde bağ kurmakta sorun yaşarlar çünkü hayatlarına gerçekten birini almazlar ya da alamazlar.

Çünkü ait olmadıkları gibi ne bir kişiye ne de dünyaya ait hissetmediklerindendir bu.

Galaktiklerin bitmek bilmez sorunlarındandır bu. Bir de iç huzursuzluğunun sebebi buraya görevli gönderildikleri için sebebi bulma ve bu nihai amacı gerçekleştirmek her şeyden ve her şeyden önce gelir.

Sonuç olarak hayalleri bambaşkadır. Hani evleneyim, çocuğum olsun, sonra çocuk büyütmekle yaşam geçsin, ev- yazlık- araba alayım, sonra çocuğu evlendireyim, sonra emekli olup tatil bölgesine yerleşeyim ve hayatta bitsin ve dünya da ki beklentileri bu kadar değildir ve tüm bunlar anlamsız ve saçma gelir, yetmez.

Bunu isteyenlere saygı duyar ama kendisinin hayalleri bununla sınırlı değildir, sanki evren için bir şeyler yapması gerekmektedir, içte bunu hisseder.

Ki, bu hissettiği doğrudur da ondandır bu zamansız huysuzluğu ve her şeyin anlamını yitirmiş gibi gelmesi.

Aslında iç'te kendini arar, nihai amacını gerçekleştirebileceği koşulları oluşturmaya çalışır ve ne yaparsa yapsın galaktikler; dünyaya gönderilme amacını gerçekleştirmeden mutlu olamayan insanlardır.

Bir bakıma çok da mantıklı bu durum çünkü bu dünyaya bir şey yapma arzuları olmasa ve bu denli ben neden geldim diye sorgulamasalar, dünyaya geliş amaçlarını gerçekleştirmeden dönebilirler.

Oysa galaktiklerin dna'larına yapmaları gereken kodlandığı ve damgaları da diğerleri kadar kapalı olmadığından dünyaya ve bütünün hayrına bir şeyler yapması gerektiğini hissede ve başka hazlar onu avutacak kadar büyük gelmez.