KÖK ÇAKRA VE KİMLİK, TAKDİR EDİLME İLİŞKİSİ…
Kimlik, birinin diğerini gördüğü an oluşmaya başlar.
Bebeklerde kimlik 6 aydan sonra oluşur çünkü annenin kendini gördüğünü anladığı zamandır bu.
Kimlik senin kendini nasıl tanımladığınla, nasıl tanımladığının bileşkesidir. Hal böyle olunca görülmek, fark edilmek, bilinmek, takdir edilmek ben duygumuzu olgunlaştırır ve tatmin eder.
Kök çakranın buna ihtiyacı vardır. yanlış bilinen bir şey var, denir ki egom tatmin oldu. Bu ego değil kök çakradır.
Çünkü benlik, kimlik, görülme ihtiyacı solar pleksusa ait değildir, kök çakraya aittir.
Tatmin olan da 3 değil, ilk çakra olan kök çakradır.
Görülmek ihtiyaçtır, takdir edilmek de öyle. Sevildiğinin hücrelerinin ve benliğinin anlaması da kök için gereklidir.
Neden? Çünkü kimlik tanımlandıkça, benimsendikçe, tatmin edildikçe, Kabul edildikçe buraya aitim der ve rahatlar.
Yoksa aidiyet hissetmez. Bu sıkça karıştırılan bir kavramdır. Elzemdir.
Görülmek, Kabul edilmek ve takdir kök çakranın ihtiyacıdır. Ben kavramı tatmin olmazsa ben deme kavramı eksik kalır.
Bu yüzden sevilen ve takdir edilen çocukların kendine olan güveni artar ve ifade yeteneği gelişir, öz güvenleri daha sağlam olur, dada cesaretli, girişgen ve dışa dönük olur.
Hep bunlar kabul görmekle, Kabul edildiğini benliğin anlamasıyla ilgili.
Sonuç olarak bunlar kök çakranın ihtiyaçlarıdır 3’ün değil. Kimlik kökte oluşur ve aidiyette ve kişi ait olduğu yere kök salar.
Bu yüzden takdir edildiği yerde kalır yoksa gider.
Takdir yoksa ben buraya ait değilim der ve gider, kök çakranınn ihtiyaçları benliğin tam kökünü oluşturur.
Tatmin edilmelidir. Bu her şeyin başlangıcıdır.